Tien jaar was ik directeur van een school. Wie mij vraagt wat de grootste
zorg was, krijgt als antwoord: spijbelen. Om twee redenen.
In de eerste plaats schaadt de jongere daarmee zichzelf.
Als het spijbelen te lang duurt, vervreemdt de spijbelaar van de
school, hij/zij kan niet meer inhaken en raakt gesteld op de vrijheid (die
hem/haar later juist een isolement zal bezorgen).
In de tweede plaats schaadt het de groep. Het groepsproces is op zichzelf
een leermiddel. De groep/klas is als een gebouw dat rust op pilaren.
Steeds als een pilaar wegzakt, wordt het fundament zwakker.
Dit AO - in samenwerking met Ingrado, vereniging voor leerplicht en
RMC - geeft klare informatie over schoolverzuim, geoorloofd en ongeoorloofd.
Alle inspanningen zijn erop gericht de jongeren "binnenboord"
te houden.
En dan te bedenken dat de leerplichtwet in 1900 met een meerderheid
van slechts één stem werd aangenomen.
Als een geheide tegenstemmer de vergadering niet verzuimd had, was
de wet niet aangenomen.
Maar hij was geoorloofd afwezig.
Inhoudsopgave
2 Spijbelen
7 De Leerplichtwet
12 Geschiedenis van de leerplicht
16 Voortijdig schoolverlaten
19 Leerplicht in Europa